4.

I postanowiłam wierzyć w to, że gdzieś tam daleko jest ktoś, kto czeka ze swoimi narzędziami by zreperować moje serce


pytam się jego "dlaczego tak się stało?", on do mnie śmiało , że "tak być musiało"

Zakochałam się, to właśnie wtedy zaczęło się błaganie o śmierć.

Natura tak skonstruowała człowieka, że nic mu się bardziej nie podoba niż to, co traci. Niczego bardziej nie pragnie od tego, co mu się odbiera.

tęsknię. za ludźmi którymi kiedyś byliśmy.

Wolę się z Tobą przyjaźnić i mieć Cię przy sobie, niż powiedzieć dwa słowa za dużo i stracić Cię na zawsze.

Nie wolno tak rozkochiwać, aby potem sobie iść. Wszystko, co udaje ci się zdobyć, to tylko kolejna rzecz, którą stracisz.